Tussen alle huisfeestjes, clubs en het eten van Zweedse gehaktballetjes leek het mij wel weer eens tijd voor een nieuwe blog. Vandaag geen opsomming van mijn belevenissen, maar een overzichtje van een aantal zaken die me de afgelopen drie weken zijn opgevallen.

Het wordt beter, maar tussen 14.30 en 15.30 begint het hier met schemeren. Om 16.00 is het helemaal donker. Op de een of andere manier voelt het niet raar.Ergens heeft het wel iets gezelligs. Ik krijg er een beetje een Kerst gevoel bij!

De kou valt nog mee. Vorige week was het één dag -22, dat was wel wat fris.. Het is nu meestal tussen de 0 en -5 graden. Februari schijnt de koudste maand te zijn, de thermobroek moest ik dus nog maar even binnen handbereik houden. Omdat het buiten zo koud is, staat in winkels, restaurants, zelfs in de supermarkt de kachel minstens op 23 graden. Thuis schijnen de mensen in hempjes, t-shirts en korte broeken te lopen. In openbare gelegenheden is het vervelend, omdat je steeds je dikke jas, sjaal, wanten, muts en trui uit en aan moet trekken.

Zweden, en dan voornamelijk de vrouwen, zijn in een kroeg of discotheek vrij direct. Een tik of een 'sorry, mag ik er even langs' kan er niet vanaf. Een douw in je rug is waarschijnlijker. Verder maakt het de vrouwen hier niet uit of je als man lang, klein, dik, dun, homo of een tweelingbroer van Frankenstein bent. Breezersletjes in de Buona zijn er niks bij!

Zweeds praten wil nog niet erg lukken. Tot nu toe kan ik tellen tot 20, de dagen van de week, mezelf voorstellen en vragen hoe het gaat. Het tempo in de les ligt er laag. Niet zo vreemd als het lokaal met ruim 40 mensen uitpuilt, de docent een chaoot is, en je met Chinezen en Pakistanen zit die nog veel moeite hebben met de Engelse taal!

Naast Zweeds volg ik steeds een vak, 5 weken fulltime. Op dit moment zijn we al over de helft met het vak Comparative Media Systems waarvoor we twee opdrachten moeten doen. Een daarvan is 'Media in my country' waarin wij als Nederlanders gaan vertellen wat er typisch is aan ons nationale medialandschap. De tweede is vrijer, hierbij was de opdacht 'iets' te pakken uit de media en dit te onderzoeken.

Voor degene die mijn geklaag nog niet gehoord hadden, ik ben wezen snowboarden! Natuurlijk snapte ik dat ik niet in een keer die berg af zou vliegen, maar dat het ZO moeilijk zou zijn.. Ik heb nog drie dagen rondgelopen met een beurse kont en spierpijn op plekken waar ik niet wist dat er spieren zaten. Maar goed, wel een prima besteding van op een zonnige Zweedse winterdag.

Wat trouwens wel een geweldige Zweedse gewoonte is, is het hebben van ‘Fika'. Een soort koffiepauze, maar dan met allerlei lekkere koekjes, gebakjes en cakejes. En fika kan altijd! Elk excuus om fika te houden, grijpen ze hier aan.

Ondertussen staat het eerste tripje als het goed is bijna voor de deur! Rond 20 februari komt Liset langs en gaan we een paar dagen Stockholm onveilig maken. Schandalig, maar waar, ga ik het weekend erna waarschijnlijk richting Kiruna, Lapland met een groep exchange students. Op de agenda voor dat weekend staat naast de nodige borrels, een bezoek aan het ijshotel en ritje met een hondenslee op het programma. Jullie zien het, ik vermaak me hier nog wel even!

Als laatste wil ik jullie mijn meest recente blonde actie niet ontnemen..

Foutje!

Dag lieve allemaal. Mochten jullie je vervelen, mogen jullie mij natuurlijk altijd een leuk kaartje voor op de muur sturen. Hij is zo kaal! Nog even mijn adres (incl. Zweeds nummer, m'n Nederlandse check ik bijna nooit meer).

Norrmalmsgatan 8A
852 34 SUNDSVALL
SWEDEN
Mobile: 076 211 52 11

Liefs,
Annelies